Pred velikim brojem vernika i gostiju održana je sveta arhijerejska liturgija u porti Hrama u Belegišu, od strane Vladike Sremskog Gospodina Vasilija uz sasluženje sveštenstva. Ovom prilikom predsedniku Opštine Stara Pazova Đorđu Radinoviću uručen je orden svetog Arsenija Sremca, najveće odlikovanje u eparhiji Sremkoj, za izuzetan doprinos u razvoju duhovnog i crkvenog života.

-Izgradnji ovog Hrama pomogao je moj deda, koji je tada bio predsednik odbora, i to me je motivisalo da ovoj crkvi, ali i ostalim u našoj opštini, gde god smo mogli, pomažemo u obnovi i rekonstrukciji. I sad u ovim teškim vremenima, vidimo koliko je Srpska Pravoslavna crkva posvećena našem narodu, koliko bi nam bez crkve bilo teško, i koliko je upravo ona sačuvala naš narod. Ovo odlikovanje mi je posebno jako drago, zato što su ovde rođeni i moji sremci i ja, i danas sam veoma ponosan i srećan, istakao je Radinović.

Nakon svečane liturgije, četiri majke koje su rodile troje ili više dece, dobile su od strane Vladike orden Majke Angeline. Ujedno je i realizovano rukopoloženje jednog teologa u čin đakona a protonamesnik Đorđe Кovljen, starešina hrama u Belegišu dobio je čin protojereja.

Hram Prenos moštiju svetog oca Nikolaja u Belegišu dobio je novi izgled nakon rekonstrukcije koja je urađena uz finansijsku podršku opštine Stara Pazova. Inače, predsedniku Radinoviću je ovo drugo odlikovanje SPC, nakon što mu je 2015. godine uručen orden Svetog Save.

KO JE BIO SVETI ARSENIJE SREMAC?

Sveti Arsenije I Sremac (?—1266), bio je drugi srpski arhiepiskop u periodu 1233—1263.

Rođen je u selu Dobra kod Slankamena na Dunavu. Zamonašio se u mladosti i kad je čuo za djelatnost svetog Save otišao je njemu u Žiču. Sveti Sava ga je ubrzo postavio za igumana Žiče.

Arsenije je za arhiepiskopa izabran voljom svog prethodnika Svetog Save koji se 1233. povukao sa trona pred drugi polazak za Jerusalim.

Sagradio je crkvu Svetih Apostola u Rugovskoj klisuri kod Peći koji je kasnije nazvana crkva Vaznesenja Gospodnjeg.

Njegovo žitije i službu napisao je arhiepiskop Danilo II. Danilo II je u svojoj zadužbini, Bogorodičinoj crkvi u Peći, dao da se naslika ciklus slika iz Arsenijevog života.

Povukao se sa trona 1263. usljed teške bolesti (paralize). Bolovao je i umro u Crnči 28. oktobra 1266. godine i sahranjen u hramu Svetih Apostola u Peći.

Mošti
Njegove mošti nošene su i čuvane po raznim manastirima. Iz Pećke patrijaršije je mošti jedan monah preneo u neki manastir (Dovolja?). Iz tog manastira su prenešene u Kuče, gdje ih je Mirko Petrović našao, dok je ratovao protiv Kuča. On ih sa sobom odnosi u Crnu Goru u manastir Ždrebanik (danas se zove Ždrebaonik) u Brdima. 1884. godine mošti su prenešene u manastir Kosijerevo.

Ranije su jedno vrijeme bile i u manastiri Dovolji. Iz Kosijereva su nakon par decenija (1920.) vraćene u manastiru Ždrebaonik kod Danilovgrada. U vrijeme obnove manastira Ždrebaonika, u drugoj polovini osamdesetih godina dvadesetog vijeka, mošti svetog Arsenija su se nalazile u crkvi svete Tekle u Danilovgradu, oko godinu dana, kada su u crkvi povremeno služene svete liturgije.

Srpska pravoslavna crkva ga proslavlja kao svetitelja 28. oktobra po crkvenom tj. 10. novembra po građanskom kalendaru.

VIDEO:

Please follow and like us: