Krčedin je postojao još u XVII veku, a u XVIII veku (1702. godine) je prvi put zabeleženo da naselje ima 41 domaćinstvo. Stanovništvo su uglavnom činili Srbi, poreklom iz Srbije, Bosne i Like.
Deo stanovništva je doseljen u prvoj i drugoj seobi pod Čarnojevićem i Šakabendom, i to iz južne Srbije i sa Kosova. Danas ovde živi oko 3000 ljudi i jedno od najnaseljenijih inđijskih naselja.
Krčedin je prastaro selo, o čemu svedoče brojna arheološka nalazišta. Prvi tragovi naselja su iz perioda neolita, a u keltsko doba postojalo je utvrđeno naselje u okolini.
Znatno kasnije, u vreme pod vlašću Habzburške monarhije pa do kraja Prvog svetskog rata, Krčedin je bio na Vojnoj granici, a svi stanovnici su bili vojnici graničari. U to doba Austrougarska je planski ušorila mesto zbog Vojne granice.
O nazivu mesta postoji više teorija. Najčešće se može čuti da su ovde nekada bile šume, pa su ih stanovnici krčili. Turci su ga zvali „crveni Krčedin“ zbog ovdašnjeg majdana koji su eksploatisali.
Od tog kamena je, kažu meštani, građena i zemunska tvrđava. U vreme Vojne granice selo se nazivalo Šanac, jer je bilo ušančeno. U tursko doba imalo je 27 domaćinstava, a to je bilo veliko mesto i moglo se porediti sa Zemunom. Imalo je bolji status nego Zemun i Vukovar, zapravo povlašćen, u funkciji čuvanja puta od Carigrada, preko Beograda do Budima.
Polovinom XIX veka Krčedin su počeli da naseljavaju Nemci. Kasnije su oni činili polovinu stanovništva. Nemci su uveli inovacije u poljoprivrednoj proizvodnji, kao sejanje na brazde, prve parne mašine, ciglane, pa je i selo oživelo.
Pozdrav, lepo je što pišete afirmativno o Krčedinu samo imate dosta netačnih stvari. Krčedin nema nikakve veze sa krčenjem šume, ta reč je keltskog porekla. Drugo, Nemci nikad nisu činili polovinu stanovništva Krčedina .